Τα νέα μας!!!

Καλησπέρα και πάλι από εμένα και τον Κωνσταντίνο!!

Επανέρχομαι για να σας πω τα νέα μας σχετικά με τη Νόσο Πέρθες και να σας παρουσιάσω με την βοήθεια των δικών μας ακτινογραφιών, στην πράξη, τα στάδια της Νόσου.

Όπως είπαμε στο παρελθόν, η νόσος Πέρθες εξελίσσεται σε 3 στάδια.

1ο στάδιο: ΟΣΤΕΟΝΕΚΡΩΣΗ

Τα Χριστούγεννα του 2012, ο Κωνσταντίνος άρχισε να παραπονιέται για πόνους αριστερά της βουβωνικής χώρας, άλλα δεν δώσαμε σημασία. Το αποδώσαμε στο έντονο παιχνίδι και στην σωματική κούραση. Άλλωστε ερχόταν μόνο το πρωί, συνοδευόταν από ελαφριά χωλότητα και μετά από μισή υποχωρούσε. Ένας ελαφρύς πυρετός όμως, επιδείνωσε αυτήν την κατάσταση και τρέξαμε ανήσυχοι στον ορθοπεδικό μας. Υποψιάστηκε αμέσως τη Νόσο και μας έστειλε για ακτίνες. Αριστερά λοιπόν, είναι η πρώτη μας διάγνωση (που να μην ήταν)!




ΟΚ!!! Θα προσπαθήσουμε να αποφύγουμε την χειρουργική επέμβαση!! Ξεκινάμε με αναπηρικό καροτσάκι, πλήρη ακινησία και θεραπείες υπερβαρικού οξυγόνου....αισιοδοξία!!




2ο στάδιο: ΑΠΟΣΑΡΘΡΩΣΗ

Τα αποτελέσματα ακόμη χειρότερα μετά από 6 μήνες, δεν απέδωσαν τα αυστηρά μέτρα που πήραμε...απαισιοδοξία και να την και η επέμβαση!!  Οστεοτομία Ισχίου ή τριπλή οστεοτομία ή όπως και να σας την πω, ο πόνος και η ταλαιπωρία δεν περιγράφονται. Το πάσχον ισχίο διασπάται σε κομμάτια ώστε να μπει η πλάκα που θα διορθώσει τη θέση της κεφαλής (εξαρθρωμένη), να επιμηκυνθεί το ισχίο που έχει κοντύνει (από τη Νόσο) και να επανέρθει η αιμάτωση μέσω του μετάλλου.

Βίδες και λάμες τοποθετούνται...και το χειρότερο πρέπει να αφαιρεθούν μετά από λίγους μήνες με τον ίδιο τρόπο που μπήκαν. Ευτυχώς το δεύτερο χειρουργείο δεν είναι τόσο επίπονο, κι ο ασθενής συνέρχεται γρήγορα, ιδίως αν πρόκειται για μικρά ταλιμπανάκια.
Συμβουλή 1: Να προγραμματίσετε την αφαίρεση σε διακοπές Χριστουγέννων, Πάσχα ή καλοκαιριού, γιατί χρειάζονται 2-3 βδομάδες ανάρρωσης.
Συμβουλή 2: Να αφαιρεθούν πριν συμπληρωθεί έτος, γιατί δημιουργείται κόκκαλο γύρω από το μέταλλο.



3ο στάδιο: ΑΝΑΣΥΝΘΕΣΗ

Κι έρχεται το εξιτήριο και πηγαίνεις σπίτι και στην αρχή πονάει και είναι κουμπωμένος, αλλά μετά χοροπηδάει με κάθε ευκαιρία και τρέχει ακόμη και για να πάει τουαλέτα και στο σχολείο θέλει να είναι αρχηγόπουλο στο κυνηγητό και πρόνοια δεν υπάρχει από πουθενά. Η νόσος από μόνη της δεν δίνει ποσοστό αρκετό (67%) για να θεωρείσαι ανάπηρος και δεν είσαι στην τελική. Αλλά έλα που πρέπει να παριστάνεις πως έχεις ένα πόδι, ώστε να ξεκουράζεις το άλλο, έτσι ώστε στην πορεία να μην μείνεις μόνο με ένα καλό πόδι? Μπέρδεμα? Φαύλος κύκλος? Μονόδρομος. Και περνάνε οι μήνες και το ταλιμπανάκι ξεχνάει ότι πρέπει να προσέχει, διότι δεν πονάει πια και στο στάδιο της ανάπλασης (άντε να εξηγήσεις σ' ένα 5χρονο τι είναι αυτό...) είναι πολύ σημαντική η αποφόρτιση του πάσχοντος ισχίου, ώστε να έχει όσο το δυνατόν σωστή καμπυλότητα η νέα κεφαλή. Φυσικά το ταλιμπανάκι θα κάνει ότι του προστάζει η φύση.

Κι η ανάπλαση θα γίνει, αλλά θ΄αφήσει πίσω, στην περίπτωσή μας, μια πεπλατυσμένη κεφαλή, όπως της 3ης φωτογραφίας. Η διάρκεια της νόσου εξαρτάται από: α) την ηλικία του παιδιού (όσο μικρότερο, τόσο γρηγορότερη η διαδικασία) και β) από την έκταση του οστού που έχει υποστεί ισχαιμία και άρα νέκρωση. Συνήθως κρατάει από 3 έως 5 χρόνια. Οι ιατρικές συστάσεις είναι: ελαφριά αθλητική δραστηριότητα, τακτικούς επανελέγχους, διατήρηση του βάρους και υγιεινή διατροφή, Όπως έχουμε ξαναπεί, για τη Νόσο δεν υπάρχει φαρμακευτική αγωγή. Το παιδί θα ζήσει κατά τ' άλλα μια φυσιολογική ζωή, θα προσέχει πάντα και ως έφηβος και ως ενήλικας.




http://www.agpavlos.gr/index.php/iatrikesmonades/pathologikos-tomeas/yperbarikh-iatrikh
Όποιος ενδιαφέρεται να μοιραστεί τις εμπειρίες του μαζί μας: debbie_goa@hotmail.com