Μαμά, τι θα πει Πέρθες; (εξηγώντας με παξιμάδια)

Βγήκαμε απ' το νοσοκομείο, η ζωή επιστρέφει σε κανονικούς ρυθμούς, το παιδί θέλει να παίξει, ξεχνιέται και πατάει το ποδαράκι.
Το μάθημα με τα κυτταράκια έχει εμπεδωθεί, αλλά δεν αρκεί πια για να κάνει ένα ζωηρό παιδί να κάτσει κάτω.
Τι κάνουμε;
Το εξηγούμε με εικόνες, ή μάλλον με παξιμάδια.
Σοβαρολογώ.
Η μαμά είχε φτάσει σε κατάσταση απελπισίας, τα λόγια έμπαιναν από το ένα αυτί κι έβγαιναν από το άλλο, χρειαζόμουν κάτι για να κάνει εντύπωση και στον πάγκο υπήρχε το κουτί με τα παξιμάδια.
Τι κάνουμε;
Ανατομία με παξιμάδια.

To πρώτο μοντέλο δεν ικανοποίησε, οπότε το βελτιώσαμε λιγάκι. Ορίστε,να πως είναι τα κοκκαλάκια μέσα στο σώμα μας:

Ωχ, τώρα έρχεται το κακό Πέρθες που σπάει το κοκκαλάκι....

Αααα!

Απροσδόκητη επιδρομή διακόπτει το μάθημα: τα παξιμάδια της γιαγιάς είναι πεντανόστιμα!

Τώρα όμως τι θα κάνουμε; Πάει το κοκκαλάκι....

Η μαμά εξηγεί πώς τα κυτταράκια θα τρέξουν να επισκευάσουν το φαγωμένο παξιμάδι (εεε, κόκκαλο ήθελα να πω...)

Αν όμως δεν προσέχουμε, και βάζουμε βάρος στο ποδαράκι, τα κυτταράκια δε θα μπορέσουν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Το κόκκαλο μπορεί να βγει στραβό κι αυτό δε θα ήταν καθόλου, μα καθόλου καλό....

Ευτυχώς, αν προσέχουμε, όλα θα πάνε καλά. Τα κυτταράκια θα φτιάξουν ένα ολοκαίνουριο κόκκαλο, γερό σαν το πρώτο (η μαμά ανοίγει το κουτί και βάζει καινούριο παξιμάδι).

Έπειτα όλοι είναι ευχαριστημένοι και τα παιδιά ασχολούνται με πιο ενδιαφέροντα πράγματα, όπως για παράδειγμα, αν θα τους κεράσει η μαμά παξιμαδάκι...

Να είστε όλοι καλά και τα παιδιά σας καλύτερα.