Παιδιά και πατερίτσες: κίνδυνοι

Οκ, τις πήρατε επιτέλους αυτές τις πατερίτσες.

Τώρα αρχίζουν άλλα βάσανα.

Δε μπορώ να το κάνω!
Είναι πολύ πιθανό, όπως ο δικός μας, το παιδί σας να αντιδράσει στο νέο αντικείμενο. Είναι μεγάλες, είναι βαριές, δεν ξέρει πώς να τις χειριστεί και δεν έχει τη δύναμη να υποστηρίξει το βάρος με τα χεράκια του. Κάντε υπομονή. Δώστε του πολλά κίνητρα για να κάνει σιγά-σιγά όλο και μεγαλύτερες βόλτες μέσα στο σπίτι (κι αργότερα έξω). Για παράδειγμα: πάμε μια βόλτα μέχρι το σαλόνι, κι όταν φτάσουμε θα διαβάσουμε μια ιστορία / θα σου βάλω να δεις παιδικά / θα πάρουμε τηλέφωνο τα ξαδέλφια σου να έρθουν / κτλ.


Ο μικρός πασάς
Υπάρχει επίσης ο κίνδυνος ο μικρός σας να βολευτεί σε μια κατάσταση βρεφικής μακαριότητας, όπου γίνεται το κέντρο της προσοχής και τον εξυπηρετούν οι άλλοι. Αυτό είναι μια επικίνδυνη φάση και πρέπει να κάνετε σαφές ότι περιμένετε από αυτόν να κάνει όσα περισσότερα πράγματα μπορεί. Αν δε μπορεί να κάνει κάτι (πχ. να φτάσει ένα αντικείμενο) να του το δώσετε, αλλιώς να του εξηγήσετε ότι μπορεί να το κάνει μόνος του. Να τον ενθαρρύνετε να κάνει πράγματα που θεωρείτε ότι εμπίπτουν στις δυνατότητές του και να τον επαινείτε συχνά όταν τα καταφέρνει. Μη χρησιμοποιήσετε ποτέ απειλές και φοβέρες (αν δεν το κάνεις θα πάμε στο νοσοκομείο, δε θα πάμε βόλτα, κτλ.) και αν υποσχεθείτε κάτι, να το πραγματοποιήσετε οπωσδήποτε, όσο δύσκολο κι αν είναι.

Αρνητικά συναισθήματα
Από την άλλη, μπορεί το παιδί να νιώθει έντονα την αλλαγή που ανέτρεψε τη ζωή του. Μπορεί να νιώθει αδύναμος και να εξοργίζεται όταν δε μπορεί να καταφέρει πράγματα που παλιά ήταν αυτονόητα. Μπορεί να θυμώνει όταν χρειάζεται να ζητήσει από άλλους να τον εξυπηρετήσουν και να έχει εκρήξεις οργής ή δακρύων. Συζητήστε μαζί του κι εξηγήστε του πως κανείς δε μπορεί να κάνει τα πάντα και πως είναι εντάξει να ζητάς βοήθεια (πχ. "Εγώ δε ζητάω από το μπαμπά να μου φτάσει τα πράγματα από τα πάνω ράφια;" κτλ.). Ενθαρρύνετέ τον να κάνει τα πράγματα που μπορεί, και μερικά που ίσως δε φαντάζεται ότι μπορεί. Αν το πρόβλημα είναι παροδικό, τόσο το καλύτερο, υπενθυμίστε του πως σε λίγο καιρό όλα θα είναι όπως πριν. Δε χρειάζεται να τον επαινείτε σα μωρό όταν τα καταφέρνει, αλλά υπογραμμίζετε την επιτυχία του και να του υπενθυμίζετε πως όπως κατάφερε αυτό μπορεί να καταφέρει και πολλά άλλα.

Παραπατήματα και πεσίματα
Όσον αφορά τη μετακίνηση, αν το παιδί είναι μικρό, τότε δεν έχει ακόμη πλήρη αίσθηση του κινδύνου. Οι πατερίτσες είναι μεγάλες και βαριές για το μέγεθός του και μπορεί να κουράζεται ή να τις βαριέται. Σ' αυτή την περίπτωση θα έχει την τάση να "σέρνεται" και είναι πολύ πιθανό να σκοντάψει ή να χάσει την ισορροπία του.

Αν το παιδί είναι μεγάλο ή ιδιαίτερα κινητικό (κοινώς 'διαόλι') τότε μόλις πάρει το κολάι θα προσπαθήσει να κάνει ό,τι έκανε και πριν: να τρέχει πάνω-κάτω με τις πατερίτσες. Κι επειδή πατερίτσες και ταχύτητα είναι κακός συνδυασμός, καλά θα κάνετε να μιλήσετε στο παιδί πολύ σοβαρά για τους κινδύνους (πολλές φορές) και να έχετε το νου σας.

Τα παιδιά είναι ανυπόμονα και δεν έχουν καλή αίσθηση των αποστάσεων. Κάποια στιγμή μπορεί να θελήσει να πιάσει ένα αντικείμενο και να τεντωθεί περισσότερο από όσο πρέπει, με αποτέλεσμα να χάσει την ισορροπία του. Εναλλακτικά, μπορεί να γλιτώσει κάνοντας κουτσό ή πατώντας πάνω στο πονεμένο πόδι. Και στις δυο περιπτώσεις, μπορεί να προκαλέσει επιδείνωση της κατάστασής του ή (νέο) ατύχημα, οπότε είναι καλό να παρακολουθείτε το παιδί στενά.

Στο σπίτι
Στους εσωτερικούς χώρους, το σοβαρότερο πρόβλημα είναι πως τα περισσότερα πατώματα είναι πολύ λεία και ολισθηρά. Οι άκρες των χαλιών είναι επίσης επικίνδυνες. Αν υπάρχει η δυνατότητα, μια μοκέτα από τοίχο σε τοίχο είναι η καλύτερη λύση. Καλώδια, μικροέπιπλα και σκορπισμένα παιχνίδια είναι επίσης επικίνδυνες παγίδες. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή και είναι καλό το παιδί να έχει πάντα συνοδό.

Στο δρόμο
Για τους εξωτερικούς χώρους, οι Μαμάδες στο Δρόμο έχουν ήδη πει πολλά. Βροχή, γλίτσα, νερά στο δρόμο, παλιές και φθαρμένες πλάκες, λακκούβες, σκουπίδια και άλλα εμπόδια είναι πραγματικός εφιάλτης για όποιον μετακινείται με πατερίτσες. Αποφύγετε πάση θυσία τους διαδρόμους των τυφλών γιατί οι κίτρινες πλάκες γλιστρούν, ιδίως σε δρόμους με κλίση. Δυστυχώς, το μόνο φάρμακο για τους ελληνικούς δρόμους και τα πεζοδρόμια είναι το αυτοκίνητο. Αν έχετε, τώρα θα πρέπει να το χρησιμοποιείτε ακόμη περισσότερο, για κάθε μετακίνηση, μεγάλη ή μικρή.