Βγήκαμε απ' το νοσοκομείο, η ζωή επιστρέφει σε κανονικούς ρυθμούς, το παιδί θέλει να παίξει, ξεχνιέται και πατάει το ποδαράκι.
Το μάθημα με τα κυτταράκια έχει εμπεδωθεί, αλλά δεν αρκεί πια για να κάνει ένα ζωηρό παιδί να κάτσει κάτω.
Τι κάνουμε;
Το εξηγούμε με εικόνες, ή μάλλον με παξιμάδια.
Σοβαρολογώ.
Η μαμά είχε φτάσει σε κατάσταση απελπισίας, τα λόγια έμπαιναν από το ένα αυτί κι έβγαιναν από το άλλο, χρειαζόμουν κάτι για να κάνει εντύπωση και στον πάγκο υπήρχε το κουτί με τα παξιμάδια.
Τι κάνουμε;
Ανατομία με παξιμάδια.
To πρώτο μοντέλο δεν ικανοποίησε, οπότε το βελτιώσαμε λιγάκι. Ορίστε,να πως είναι τα κοκκαλάκια μέσα στο σώμα μας: